NAT

Kjenner eg er på stadium i livet der eg 

ikkje vil vera. ( Indre optimist ; så bra, du skal jo ikkje vera her for alltid) 

Ein ting er å vera innlagt på tvang, og å berre ha låste dører rundt seg.

Ein anna er det å kjenna på at tida går, og ein ikkje får gjort noko med kvardagen sin, eller det ein ser på som problem. 

Men er veit og at når ein er deprimert har ein NAT:

N-egative 

A- automatiske

T-ankar 

Slik som: " Du duger ikkje til noko", "Du er fæl", " Du kan ingenting" , " Det blir aldri noko av deg", du er tjukk.. osv.. 

For å få ei god sjølvkjensle trur eg det gjeld å identifisera desse tankane, og å sakte men sikkert snu dei. Dess fleire slike negative automatiske tankar ein har, dess fleire får ein, og JA, dess surare og meir deprimert vert ein. Og dess meir deprimert ein vert, dess mindre positiv energi og signaler sender ein ut, og slik går spiralen berre nedover. 

For studentar; så kjem gjerne slike tankar i eksamensperioden og under stress (Eg kjem aaaaaldri til å bestå eksamen osv).

Kjenner du deg igjen?

Er du god til å snakka positivt til deg sjølv? Om ikkje, så bør du trena deg på det:)